هر هنرمند علاقه‌مند به حوزه ی سه بعدی سازی که تازه‌کار باشه، با این سوال مواجه میشه: بهتره با چه تکنیکی مدل‌سازی کنم؟
اگر شما هم با این سوال مواجه شدین و دوست دارید در این رابطه بیشتر مطالعه کنید، این مطلب مخصوص شماست.
مدل‌سازی سه بعدی به روش پالی‌مادلینگ و اسکالپتینگ؛ کدام بهتر است؟
به صورت کلی روش های مختلفی با توجه به استایل و سبک طرح مورد نظر شما برای طراحی وجود داره، همچنین مورد استفاده ی مدل سه بعدی هم حائز اهمیت بسیار بالایی است، اما محبوب‌ترین و کارآمدترین روش ها دو روش پالی مادلینگ یا پالیگان مادلینگ و اسکالپتینگ هستن.
اسکالپتینگ به عبارت ساده همون مجسمه سازی خودمونه. در این روش شما یک حجم اولیه دارین که مثل خمیر یا گِل مجسمه سازی عمل می‌کنه. برای رسیدن به فرم مورد نظر باید از ابزار ها کمک بگیرید. ابزار‌های این روش از ابزار های مجسمه سازی الگو گرفتن و این احساس رو به شما القا می‌کنه که در حال مجسمه سازی دیجیتال هستین.
اما روش پالی مادلینگ چیه؟
حجم یا شکل اولیه ای که در روش پالی مادلینگ در اختیار شما قرار می‌گیره، احجام هندسی و ساده مثل مکعب، استوانه، کره و مخروط هستن یا اشکال اولیه مثل مربع و دایره.
هر حجم در دنیای سه بعدی شامل اجزای کوچکتره که با افزایش، کاهش، جابجایی، تغییر زاویه و تاثیرگذاری بر آن ها به صورت مستقیم میتونید به مدل مد نظرتون برسید.
هر حجم سه‌بعدی از چه اجزایی تشکیل شده؟
Vertex
ورتکس یا راس نقاطی هستن که دو ضلع یا بیشتر رو به هم متصل میکنن.
Edge
اِج ها یا ضلع ها دو ورتکس رو به هم متصل میکنن.
Face
فِیس ها صفحاتی هستن که از به هم پیوستن ضلع ها به وجود میان.
Mesh
مش شبکه ی به وجود آمده از به هم پیوستن راس ها، ضلع ها و صفحاته که شکل به خصوصی به وجود آورده باشن.
Polygon
پالیگان به اشکال هندسی گفته میشه.
مدل‌سازی به روش اسکالپتینگ چطور انجام میشه؟
در این روش به یک حجم اولیه احتیاج داریم که از تعداد فیس های زیادی تشکیل شده باشه تا ابزار های اسکالپتینگ بتونن تغییرات مد نظر رو اعمال کنن.
این ابزار ها به جای اعمال تغییرات به صورت مستقیم بر ورتکس یا فیس، بر گروهی از ورتکس ها اثر میذارن. حاصل این تغییرات معمولا گوشه های نرم و بدون زاویه است.
مدل سازی به روش پالی مادلینگ چطور انجام میشه؟
همون‌طور که از اسمش پیداست، پالی مادلینگ روشیه که شما رو به دیدن اشیاء و احجام در فرم حجم های اولیه و ساده تشویق می‌کنه.
ساده ترین تکنیک پالی‌مادلینگ، تکنیک باکس مادلینگ box modeling است. اگر قرار باشه یک تخم مرغ مدل‌سازی کنید از بین حجم های استوانه، کره، مکعب و مخروط، انتخاب شما کره است.
حالا اگر قرار باشه مدل پیچیده‌تری مثل یک ماشین طراحی کنید، از ترکیب حجم مکعب برای بدنه و استوانه برای تایر ها استفاده میکنید و جزییات رو به صورت تدریجی به مدل اضافه میکنید.
تکنیک باکس مادلینگ شمارو از کل به جزء میرسونه.
تکنیک edge modeling, کمی پیچیده تر از box modeling است. در این روش شما با متصل کردن ضلع ها یا اِج ها به یکدیگر فیس ها رو می‌سازید، و با متصل کردن فِیس ها در نهایت به حجم ها دست پیدا میکنید. این روش نگاه جزء به کل داره و برای تازه کارها قدری چالش برانگیزه.
پالی مادلینگ یا اسکالپتینگ؟ کدام بهتر است؟
هنرمندان حوزه ی سه بعدی اغلب از تکنیک های مختلف کمک می‌گیرن و خودشون رو محدود به یک روش نمی‌کنن. پس نمیشه یک تکنیک رو برتر از تکنیک دیگه ای دانست.
اما با توجه به نیاز شما میشه انتخاب درست تری داشت.
پالی مادلینگ کنترل بیشتری روی تعداد ورتکس و فیس ها به شما میده. پس میتونه انتخاب مناسبی برای حوزه ی بازی سازی برای تلفن های همراه باشه که به تعداد ورتکس ها و فیس های مشخصی وابسته است. همچنین به علت ماهیت هندسی پالی مادلینگ نتیجه ی نهایی در این روش میتونه بسیار دقیق باشه حتی اگر شامل جزییات کم تری بشه. اگر منابع سیستم شما محدود است میتونید از تکنیک پالی مادلینگ بهره ببرید تا نگرانی شما در مورد میزان سنگینی پروژه کمتر بشه.
از طرف دیگه با اسکالپتینگ میتونید به راحتی مدل های خاص با جزییات منحصر به فرد مدل‌سازی کنید. اما توجه داشته باشید که هر چقدر جزییات بیشتر باشه، تعداد صفحات و ورتکس ها هم بیشتر میشه که این به معنای استفاده ی بیشتر از منابع سیستم شماست. این تکنیک برای ایجاد خروجی های واقع گرایانه یا خلق یک اثر صرفا هنری مناسبه.
منابع
https://www.cgtrader.com/3d-models/character/anatomy/hands-collection
https://www.cgtrader.com/3d-models/character/man/realistic-male-hand-sculpt-1
https://www.queppelin.com/high-poly-vs-low-poly-in-3d-modeling/amp/
https://cgtyphoon.com/fundamentals/vertices-edges-and-faces-of-3d-object/
نویسنده: الهه ذاکری
